Bi' yerden tanıdık geliyor ama

Düşününce bir başkasına göre biz kimseyiz, herkesteniz. O da aynı şekilde bana göre öyle, sana göre öyle. Birbirimizi tanımıyoruz. Vaktimiz olsa da tanımayacağız. Sadece onlar yürüyor, biz yürüyoruz. Başka yönlere. Ya da aynı. Bunların içinde ''keşke tanışsaydık'' dediklerimiz, yanından geçerken tırstıklarımız, yürüyüşünü beğenmediklerimiz var. Hepsi orada, o zaman diliminde ve en önemlisi aynı yolda. Bu hep böyle sürüp gidiyor. Hep böyle. Ta ki bir neon ışık görene kadar. Seni bilmem. Ben hep o ışıklara bakarım.