Başka bir yerde olsaydık, başka şeyler düşünseydik hayat daha güzel olmaz mıydı? Herkesin istediği gibi yaşadığı, bu saçma sapan ''zaman yarışları''na katılmayıp mutlu olabildiği bir yer... Ama içinde bulunduğumuz hayat öyle bir yer ki sadece nefes almaya ve yarışmaya zamanın var. Çok mutlu olduğunu sanıyorsun bazen, onlar hayatının içinde 1 ya da 2 dakika eder toplarsan. Onun dışında hep bir meşguliyet hep bir koşuşturmaca. Elindekilerin değerini anlayabilecek kadar bile düşünemiyor insan. Belki de tüm bu hatalar, pişmanlıklar bu yüzden. Nedeni bu. Bu yarışlar yüzünden insan kendini unutuyor, başkası olmaya çalışıyor; tamamen onu örnek alıyor. Kimsenin kimseye benzemeyeceğini söylerler aslında. Şimdi bakıyorum da bunu savunanlar yaşamaktan vazgeçmişler ve hiçbir yer atlanmaksızın birbirlerinin fotokopileri olmuşlar. Hala düşledikleri bir Ütopya var mı bilmiyorum. Belki de çoktan ele geçirilmişler Ya da hayattan yorulmuşlar. Daha ne kadar yaşamışlardı ki? Bir kaplumbağa kadar? Küçümsedikleri, zalim, biçimsiz dedikleri Dünya kadar? Evet, insanlar kendilerini çok büyütüyorlar. Ütopya mı demiştim? Yaşamaya çalışmadan teslim olan insanların Ütopyaları olmaz tabii. Baştan yanılmışım, özür dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder